Blisko 500 osób wzięło udział w tradycyjnym, choć w tym roku innym Biegu Bejorów we Rytrze. Nie chodziło, kto będzie pierwszy, ale by wspomóc kontuzjowanego mistrza biegów górskich Tomasza Brzeskiego.

O swoich przeżyciach napisał na blogu Karol Trojan, który pokonuje trasy biegowo boso – http://biegambo.pl/dla-mistrza-bejorow-tomka-brzeskiego
…Tak to dla Niego! Tak to dla Tomka Brzeskiego, spotkaliśmy się w Małej Roztoce! Bejor, poganiał Bejora. Jedni biegli, inni szli, maszerowali. Można także było dostrzec osoby na nartorolkach. Jeszcze inni zostali, w wózkach, wwiezieni pod Kramarkę, czy też wniesieni na ramionach swoich Rodziców, Opiekunów. Wyniki? To nie one były najważniejsze, zeszły na dalszy plan. Kwintesencją „Biegu Bejorów”, gdyż o nim mowa, był fakt, iż około 500. osób zjednoczyło się, aby wspomóc rehabilitację Mistrza!
„W bazie”…
Z racji, iż do biura zawodów dotarłem odpowiednio wcześnie, miałem możliwość na spokojnie porozmawiać ze Znajomymi, zarówno z tymi z którymi widuję się częściej, jak również z tymi widywanymi „od święta”, czy raczej „od zawodów do zawodów”. Do naszych rozmów o wspólnej pasji dołączały się osoby dotąd osobiście mi nie znane, które stwierdzały, że słyszały „z rożnych stron” o pewnym gościu, który w zeszłym roku biegł tu boso (czyt.: „Pierwszy Bosy Bejor”) i nie mogły w to uwierzyć do dnia dzisiejszego, gdy zobaczyły moje bose stopy na własne oczy. Te, nie powiem, miłe „zaczepki” stały się okazją do rozpropagowania bosej aktywności i jej prozdrowotnego wymiaru wśród szerszego grona biegaczy oraz zachęcenia ich do, nawet okazjonalnego, „dania oddechu” stopom. Co więcej, cześć z rozmówców podkreślała, iż kiedyś chodziła boso nawet podczas prac domowych, lecz „jakoś” z czasem z tego zrezygnowało. Na co, więc czekacie? Może warto „powrócić do przeszłości”? Zapewniam Was, że tak!
Więcej można przeczytać na blogu: http://biegambo.pl/dla-mistrza-bejorow-tomka-brzeskiego
Na zdjęciu: Karol Trojan oraz Tomasz Brzeski z rodziną
Fto: Arch. zawodnika